Φώτης Μαργαριτόπουλος – Όνειρό Μου

Ήταν Αύγουστος που σε γνώρισα
από μια παρέα σε ξεχώρισα
πριν ακουμπήσεις το κορμί μου
έκανες έρωτα μέσα στην ψυχή μου

Τώρα προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου
μα ότι κι αν κάνω έρχεσαι συνέχεια στ’όνειρό μου
νιώθω ότι σ’έχω ακόμα στο πλευρό μου
μα είναι μια ψευδαίσθηση που κυριεύει το μυαλό μου

Δεν μπορείς ν’αρνηθείς
την αγάπη μας θα το δεις
όταν θα ψάχνεις τι σου λείπει
θα βλέπεις μια σκιά που ακόμα σου ανήκει

Τώρα προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου
μα ότι κι αν κάνω έρχεσαι συνέχεια στ’όνειρό μου
νιώθω ότι σ’έχω ακόμα στο πλευρό μου
μα είναι μια ψευδαίσθηση που κυριεύει το μυαλό μου

Σε ρωτάω ξανά είναι πιο καλά
εμείς να ζούμε χωριστά

Τώρα προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου
μα ότι κι αν κάνω έρχεσαι συνέχεια στ’όνειρό μου
νιώθω ότι σ’έχω ακόμα στο πλευρό μου
μα είναι μια ψευδαίσθηση που κυριεύει το μυαλό μου

Θα είσαι πάντα τ’όνειρό μου