Στέλιος Μουρατίδης – Άλογος κόσμος

Άλογε κόσμε άμυαλε
με τον εγωισμό σου
κρατάς ψυχές αιχμάλωτες
στον παραλογισμό σου
χωρίς καμιά διέξοδο
με σπρώχνεις στ` αδιέξοδο 

Δεν έχει ο πόνος σύνορα
στενεύουνε οι δρόμοι
τα μονοπάτια ύποπτα
και εμείς κορμιά ανύποπτα
παλεύουμε στα κύματα
δεν λογαριάζεις θύματα

Σ`έμαθα κόσμε από την καλή
και από τη χειρότερη σου
είναι οι χαρές σου εφήμερες
συντρίμμια η αμοιβή σου
ακούω μες το δράμα σου
το σιωπηλό το κλάμα σου
παντού χαμένα βλέμματα
δεν λεν τα μάτια ψέματα